Teksty » KOLOROWE LUDZIE ---- (Dygaswacje 1, poz. 06)

Ludzie na świecie są kolorowe.        
Białe, niebieskie, żółte, brązowe,
Pomarańczowe, zielone, złote,
A ta ballada  ...  jest właśnie o tem.

Hen na Thaiti gdzie wysp tysiące,
Gdzie lśni na niebie słońce gorące,
Gdzie wielkie rafy są koralowe,
Wszędzie tam żyją  ...  ludzie brązowe.

A znów w Afryce są popularne
Ludzie murzyny - to ludzie czarne.
Choć bezrobocie wszystkim doskwiera,
Czarni pracują  ...  zwłaszcza W RPA.

W slumsach New Jorku i San Francisco
Ćmią heroinę, gwiżdżą na wszystko.
Miłością żyją, brudne, kudłate.
Ludzie- hipisy  ...  ludzie pstrokate.

W Cambrydge, Oxfordzie i Krychnowicach
Są profesory mądre nadzwyczaj.
Rozprawy piszą, rysują krzywe.
Ludzie uczone  ...  to ludzie siwe.

A na Alasce jest złota rzeka.
Tam eldorado każdego czeka.
Bonanzy szuka kto ma ochotę.
Ludzie w gorączce  ...  to ludzie złote.

Za wielkim murem - na płaskowyżu
Żyją miliardy smakoszów ryżu.
Gdy takie plemię na zachód pójdzie,
Aż strach pomyśleć - to żółte ludzie.

A za Uralem - jak malowany,
Kraj wiecznych śniegów, Syberią zwany.
W tiurmach tam żyją kompanie całe.
To reakcyjne  ...  są ludzie białe.

Na Białorusi i na Kamczatce,
Na samej bolszoj ziemli matce,
Nad Wołga-River, nad modrym Donem,
Wszędzie tam żyją  ...  ludzie tam żyją

U nas tam leni widzi się wszędzie.
Siedzą, bimbają - jakoś tam będzie.
Śnią o migdałach, marzą o cudzie.
Niebieskie ptaki  ...  niebieskie ludzie.

A wśród tych ptaków są sprytne kruki.
Wciskają innym złudne nauki.
Wszędzie ich pełno, włażą na głowę,
Bo takie ludzie  ... są purpurowe.

Na tym się kończy moja ballada,
Choć jeszcze może wspomnieć wypada
O ludziach barwy nieokreślonej,
To znów błękitnej, to znów zielonej,
Ci w każdym kraju na wierzch wypłyną.
W barwach ochronnych nigdy nie zginą.
Głowa błękitna, korpus zielony,
Bo to są ludzie  ...  ka..me..leeee..onyyy.


Kraków, 1978r.  /  Radom, 2006r.